Assin

- Cz³owiek to cz³owiek. Nie ma zwyk³ych i nie zwyk³ych. - Powiedzia³a i zwiesi³a siê g³ow¹ w dó³. - Gdybyœ mia³ jakieœ super mega ultra moce to wtedy mo¿emy porozmawiaÌ. - Powiedzia³a i uœmiechnê³a siê. - A poza bawieniem siê w pani¹ zimê ¿adnej takowej nie zauwa¿y³am. - Stwierdzi³a i podnios³a siê. Zauwa¿y³a, ¿e Rai jest jakoœ strasznie zachwycony Nahari. Mo¿e to przez to, ¿e by³ ³owc¹ smoków? A mo¿e to po prostu dlatego, ¿e jest wspania³ym smokiem (Bo takim jest)? - Co ciê tak w niej zaskakuje? A przede wszystkim co ciê w niej tak zachwyca? - Spyta³a nie kryj¹c zaciekawienia.

Assin

- Nahari. - PowiedziaÂła i pogÂłaskaÂła smoka po Âłbie. PrĂłbowaÂła jÂą uspokoiĂŚ, bo gdy Rai powiedziaÂł, Âże zabiÂł dwĂłch przedstawicieli jej gatunku zrobiÂła siĂŞ wyraÂźnie niespokojna. ZeskoczyÂła ze smoka, podniosÂła swĂłj plecak i weszÂła na niego z powrotem. - ChciaÂłbyÂś moÂże zobaczyĂŚ jak las wyglÂąda z gĂłry? - PowiedziaÂła i uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ zawadiacko.

Assin

- A zabraÂłbyÂś siĂŞ? - PowiedziaÂła i zeskoczyÂła ze smoka. UÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ swoim ulubionym tajemniczym uÂśmiechem. OparÂła siĂŞ o niego plecami zaÂłoÂżyÂła rĂŞce na piersi. - Ja ci tylko proponujĂŞ. Jak nie chcesz to nie.

Assin

- Zgoda. - Powiedzia³a, z³apa³a go za rêkê i zaci¹gnê³a na smoka. - W górê! - Zawo³a³a. Smok z prêdkoœci¹ b³yskawicy pomkn¹³ w przestworza. - Radzê siê trzymaÌ mocno. - Powiedzia³a. Smok przyspieszy³ jeszcze bardziej. PrêdkoœÌ by³a mocno przyt³aczaj¹ca, ale Nahari w koùcu przesta³a pêdziÌ i gdy wzbi³a siê na odpowiedni¹ wysokoœÌ zaczê³a szybowaÌ w powietrzu.
Widok zapiera³ dech w piersiach. Najbli¿ej rozci¹ga³ siê dywan z olbrzymich drzew. Gdzieniegdzie przecina³y go srebrne wst¹¿ki rzek i strumieni. W oddali mo¿na by³o zauwa¿yÌ ogromne pasmo górskie Ansenteru, a na niektórych górach widaÌ by³o odrobinê lodu. - Dobra, to gdzie ty masz ten swój dom? - Zapyta³a.

Assin

- Taa, nawet chyba wiem gdzie to jest. - Powiedzia³a i skierowa³a smoka w tamt¹ stronê. Lecieli ju¿ tak trochê wiêc Nahari zd¹¿y³a trochê zni¿yÌ loty. Ale niestety, na swoj¹ niekorzyœÌ. Nied³ugo po tym us³yszeli gdzieœ niedaleko œwist strza³y. Nied³ugo potem elf zorientowa³ siê gdzie.
Strza³a przebi³a jedno ze skrzyde³ Nahari. Smok zawy³ z bólu i zacz¹³ spadaÌ. - Trzymaj siê, bo teraz mo¿e byÌ ostro. - Powiedzia³a. I by³o. Smok spada³ w dó³, a jeœli tak dalej by posz³o prawdopodobnie by siê rozbili. Na szczêœcie Assin uda³o siê skierowaÌ smoka na poblisk¹ ³¹kê. Sama Nahari by³a zdeterminowana by bezpiecznie dotrzeÌ do l¹du, tak¿e w koùcu, z du¿ym hukiem wyl¹dowali na ziemi.
Prawe skrzyd³o by³o mocno zakrwawione, a najmniejszy ruch trzeba by³o odpokutowaÌ ciê¿k¹ tortur¹. Assin zeskoczy³a ze smoka i po chwili wyci¹gnê³a strza³ê ze skrzyd³a, po czym opatrzy³a je. Smok le¿a³ ju¿ spokojnie tak¿e elfka wsta³a i odesz³a na dalsz¹ czêœÌ polany. We frustracji wbi³a jedno ze swoich ostrzy w drzewo. Opar³a siê o nie plecami i zni¿y³a siê ku ziemi. - Œwietnie. Czy mo¿e byÌ jeszcze gorzej? Teraz to ju¿ nawet nie wiem gdzie jestem! - Krzyknê³a wœciek³a.

Assin

Elfka westchnĂŞÂła ciĂŞÂżko. - Wybacz. Tego nie byÂło w planach. - PowiedziaÂła. PodeszÂła do smoka i zdjĂŞÂła opatrunek. Nahari zÂłamaÂła skrzydÂło przy lÂądowaniu. Assin spojrzaÂła na skrzydÂło, po czym przykucnĂŞÂła koÂło niego i  przetarÂła dÂłoniÂą wzdÂłuÂż rany. Rana zamigotaÂła po czym zagoiÂła siĂŞ. Elfka wstaÂła i powiedziaÂła. - Gotowe. Teraz to tylko zwichniĂŞcie, ale raczej prĂŞdko nie polatamy.

Assin

- MiaÂłam zamiar pojechaĂŚ do domu. MuszĂŞ uzupeÂłniĂŚ zapasy. - PowiedziaÂła. - O ile siĂŞ nie mylĂŞ, miasto leÂży niedaleko twojego, takÂże jeÂśli juÂż do niego dotrzemy reszta pĂłjdzie z gĂłrki. - StwierdziÂła. WyciÂągnĂŞÂła z torby mapĂŞ i odszukaÂła wzrokiem miasto Nerion. - Tutaj mieszkasz, tak? - SpytaÂła.