Shikaar

Został jednak zauważony. Dłonią odchylił gałąź liści, by widzieć go wyraźniej. Miał już coś mówić, ale usłyszał kobiecy głos z nutą wyraźnej pretensji. Westchnął ciężko. Zeskoczył z drzewa, palcami "jadąc" po pniu, by nieco złagodzić upadek. Spadł, zginając kolana, ale zaraz się rzecz jasna wyprostował.
- Niech się panienka nazbyt nie denerwuje. - powiedział ze spokojem w oczach jak i głosie. - Czy po męczącej wędrówce nie mogę odpocząć na konarze? - ciągnął dalej. - W końcu ten las nie jest niczyją własnością, nie wiem w czym przeszkadza moja chęć odpoczynku.

Shikaar

Dla Elfa była to sytuacja dziwna. Nie mógł z jakiegoś niby powodu na drzewie odpoczywać, i najwyraźniej odzywać się do tej kobiety. Wypuścił powietrze z ust. Poprawił kołczan ze strzałami, przewieszony przez plecy.
- Wątpię, bym się dał. - odparł. - Zresztą, czy ja coś jej robię? - uniósł prawą brew. Wzruszył sam do siebie ramionami. Odwrócił się od nich i poszedł odpocząć gdzie indziej.
- Swoją drogą, ciekawa muzyka... - powiedział jeszcze przez ramię i odszedł dalej.
Wszyscy jakby mają pretensje, co zrobić...

Shikaar

Zatrzymał się na propozycję Elfa. Zastanowił się. W sumie, czemu nie - nie wzgardziłby jakimś jedzeniem. Byle się znowu jakoś dziwnie nie zachowywali, to będzie dobrze. Prawą ręką złapał się na moment za podbródek, ale zaraz spuścił ją i odwrócił się. Przyglądnął się Elfowi.
Dobra, co mi szkodzi...
- Hm, niech będzie. - powiedział i podszedł bliżej. Na słowa o ognisku skinął głową i tam też, obok niego - usiadł.

Shikaar

Usiadł "po turecku" przy ognisku. Dziwił się, jak się dowiedział, Valentinowi. Ledwo co go zna, a ten już o sobie opowiada. Shikaar by tak nie zrobił. Kto tam wie, z kim ma do czynienia? Lepiej najpierw kogoś bardziej poznać. Taki był on, ale najwyraźniej Elf - nie. Również opowiedział o tej kobiecie, Metii - jak usłyszał. Oparł łokcie o kolana, palce splótł a na nich oparł brodę.
- Osądzony o morderstwo? - odezwał się, odwracając wzrok ku Elfowi. - To z kim ja rozmawiam, co?

Shikaar

Niech to... Może nie być zbyt miło, jak się na mnie porządnie wkurzy. Lepiej uważać. - pomyślał, zbliżając do siebie nieznacznie brwi. Odchrząknął i ułożył je tak, jak wcześniej.
- Mhm... - mruknął. No to jeszcze pewnie pół biedy, skoro tak mówi... Dobrze że na tamtego nie trafiłem. Gdy Elf zaczął grać na flecie, Shikaar uznał, że tak jak wcześniej, ładnie mu wychodzi. Sam niezbyt umiał na czymkolwiek grać, raczej gra na instrumentach go nie interesowała.

Shikaar

Z tych ludzi, o których mówił Valentino, kojarzył tylko Carveyas'a. Natknął się na niego na morzu, nie było to miłe spotkanie, lecz jego statkowi udało się przed nim obronić. Mniej więcej, bo coś tam udało im się niestety złupić. "Inari" oraz "Konserwator", o których wspomniał byli mu raczej obcy.
- Mhm... - mruknął. Zawsze to nowe informacje, które mogą się przydać. Wstał z miejsca. - Dzięki za informacje. Ja już się będę zbierał, powodzenia życzę - powiedział. Życzenia były szczere, szczególnie po tym, co usłyszał, jak Elf o sobie opowiadał. Skinął głową w geście pożegnania, odwrócił się i zaczął iść przed siebie, konkretnie - szedł w kierunku wioski. Gdy oddalił się już kawałek od towarzystwa stwierdził, że przecież może do wioski dostać się szybciej. Zagwizdał donośnie na palcach i zaczął czekać w miejscu. Rozglądnął się po okolicy, oczekując swojego wierzchowca. Spośród gęstych krzewów wybiegł kot wyglądający jak tygrys, jednak był od normalnego znacznie, znacznie większy. Był jednak w całości biały, nie miał nawet śladu czerni na swoim futrze. Z jego pyska na zewnątrz wystawały dwa długie, widocznie ostre kły. Podszedł już powoli do Shikaar'a. Ten pogładził go bo wielkim łbie.
- Dobrze, że jesteś - powiedział do niego, unosząc kącik ust. Podparł się o niego prawą ręką i wskoczył na grzbiet. - Podrzucisz mnie do wioski, co? - poklepał go po łbie, a ten uniósł go i ryknął głośno, po czym pognał w kierunku wioski. Nocny Elf musiał złapać go mocno za futro, by nie upaść, bo biegł z taką prędkością.