Shikaar

Zosta³ jednak zauwa¿ony. D³oni¹ odchyli³ ga³¹Ÿ liœci, by widzieÌ go wyraŸniej. Mia³ ju¿ coœ mówiÌ, ale us³ysza³ kobiecy g³os z nut¹ wyraŸnej pretensji. Westchn¹³ ciê¿ko. Zeskoczy³ z drzewa, palcami "jad¹c" po pniu, by nieco z³agodziÌ upadek. Spad³, zginaj¹c kolana, ale zaraz siê rzecz jasna wyprostowa³.
- Niech siê panienka nazbyt nie denerwuje. - powiedzia³ ze spokojem w oczach jak i g³osie. - Czy po mêcz¹cej wêdrówce nie mogê odpocz¹Ì na konarze? - ci¹gn¹³ dalej. - W koùcu ten las nie jest niczyj¹ w³asnoœci¹, nie wiem w czym przeszkadza moja chêÌ odpoczynku.

Shikaar

Dla Elfa byÂła to sytuacja dziwna. Nie mĂłgÂł z jakiegoÂś niby powodu na drzewie odpoczywaĂŚ, i najwyraÂźniej odzywaĂŚ siĂŞ do tej kobiety. WypuÂściÂł powietrze z ust. PoprawiÂł koÂłczan ze strzaÂłami, przewieszony przez plecy.
- W¹tpiê, bym siê da³. - odpar³. - Zreszt¹, czy ja coœ jej robiê? - uniós³ praw¹ brew. Wzruszy³ sam do siebie ramionami. Odwróci³ siê od nich i poszed³ odpocz¹Ì gdzie indziej.
- SwojÂą drogÂą, ciekawa muzyka... - powiedziaÂł jeszcze przez ramiĂŞ i odszedÂł dalej.
Wszyscy jakby majÂą pretensje, co zrobiĂŚ...

Shikaar

Zatrzyma³ siê na propozycjê Elfa. Zastanowi³ siê. W sumie, czemu nie - nie wzgardzi³by jakimœ jedzeniem. Byle siê znowu jakoœ dziwnie nie zachowywali, to bêdzie dobrze. Praw¹ rêk¹ z³apa³ siê na moment za podbródek, ale zaraz spuœci³ j¹ i odwróci³ siê. Przygl¹dn¹³ siê Elfowi.
Dobra, co mi szkodzi...
- Hm, niech bêdzie. - powiedzia³ i podszed³ bli¿ej. Na s³owa o ognisku skin¹³ g³ow¹ i tam te¿, obok niego - usiad³.

Shikaar

UsiadÂł "po turecku" przy ognisku. DziwiÂł siĂŞ, jak siĂŞ dowiedziaÂł, Valentinowi. Ledwo co go zna, a ten juÂż o sobie opowiada. Shikaar by tak nie zrobiÂł. Kto tam wie, z kim ma do czynienia? Lepiej najpierw kogoÂś bardziej poznaĂŚ. Taki byÂł on, ale najwyraÂźniej Elf - nie. RĂłwnieÂż opowiedziaÂł o tej kobiecie, Metii - jak usÂłyszaÂł. OparÂł Âłokcie o kolana, palce splĂłtÂł a na nich oparÂł brodĂŞ.
- OsÂądzony o morderstwo? - odezwaÂł siĂŞ, odwracajÂąc wzrok ku Elfowi. - To z kim ja rozmawiam, co?

Shikaar

Niech to... Mo¿e nie byÌ zbyt mi³o, jak siê na mnie porz¹dnie wkurzy. Lepiej uwa¿aÌ. - pomyœla³, zbli¿aj¹c do siebie nieznacznie brwi. Odchrz¹kn¹³ i u³o¿y³ je tak, jak wczeœniej.
- Mhm... - mrukn¹³. No to jeszcze pewnie pó³ biedy, skoro tak mówi... Dobrze ¿e na tamtego nie trafi³em. Gdy Elf zacz¹³ graÌ na flecie, Shikaar uzna³, ¿e tak jak wczeœniej, ³adnie mu wychodzi. Sam niezbyt umia³ na czymkolwiek graÌ, raczej gra na instrumentach go nie interesowa³a.

Shikaar

Z tych ludzi, o których mówi³ Valentino, kojarzy³ tylko Carveyas'a. Natkn¹³ siê na niego na morzu, nie by³o to mi³e spotkanie, lecz jego statkowi uda³o siê przed nim obroniÌ. Mniej wiêcej, bo coœ tam uda³o im siê niestety z³upiÌ. "Inari" oraz "Konserwator", o których wspomnia³ byli mu raczej obcy.
- Mhm... - mrukn¹³. Zawsze to nowe informacje, które mog¹ siê przydaÌ. Wsta³ z miejsca. - Dziêki za informacje. Ja ju¿ siê bêdê zbiera³, powodzenia ¿yczê - powiedzia³. ¯yczenia by³y szczere, szczególnie po tym, co us³ysza³, jak Elf o sobie opowiada³. Skin¹³ g³ow¹ w geœcie po¿egnania, odwróci³ siê i zacz¹³ iœÌ przed siebie, konkretnie - szed³ w kierunku wioski. Gdy oddali³ siê ju¿ kawa³ek od towarzystwa stwierdzi³, ¿e przecie¿ mo¿e do wioski dostaÌ siê szybciej. Zagwizda³ donoœnie na palcach i zacz¹³ czekaÌ w miejscu. Rozgl¹dn¹³ siê po okolicy, oczekuj¹c swojego wierzchowca. Spoœród gêstych krzewów wybieg³ kot wygl¹daj¹cy jak tygrys, jednak by³ od normalnego znacznie, znacznie wiêkszy. By³ jednak w ca³oœci bia³y, nie mia³ nawet œladu czerni na swoim futrze. Z jego pyska na zewn¹trz wystawa³y dwa d³ugie, widocznie ostre k³y. Podszed³ ju¿ powoli do Shikaar'a. Ten pog³adzi³ go bo wielkim ³bie.
- Dobrze, ¿e jesteœ - powiedzia³ do niego, unosz¹c k¹cik ust. Podpar³ siê o niego praw¹ rêk¹ i wskoczy³ na grzbiet. - Podrzucisz mnie do wioski, co? - poklepa³ go po ³bie, a ten uniós³ go i rykn¹³ g³oœno, po czym pogna³ w kierunku wioski. Nocny Elf musia³ z³apaÌ go mocno za futro, by nie upaœÌ, bo bieg³ z tak¹ prêdkoœci¹.